หนูที่ได้รับการอบรมมาอย่างดีมีความสามารถในการออกกำลังกายต่ำจะมีอุบัติการณ์ของปัจจัยเสี่ยงต่อโรคหัวใจและโรคหลอดเลือดสมองสูงกว่าคนที่ทำงานให้นานขึ้นและดีขึ้น
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ากายวิภาคศาสตร์ (หรือพันธุศาสตร์) เป็นโชคชะตาสำหรับหนูหรือผู้คนสตีเว่นบริตตันศาสตราจารย์ด้านกายภาพบำบัดและการฟื้นฟูสมรรถภาพที่โรงเรียนแพทย์มหาวิทยาลัยมิชิแกนและหัวหน้าฝ่ายปีกของการศึกษากล่าว
ค่อนข้างเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาที่มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของนอร์เวย์แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการฝึกออกกำลังกายที่ค่อนข้างสั้นสามารถสร้างการปรับปรุงที่สำคัญในการทำงานของหนูที่มีความสามารถต่ำ
การศึกษาซึ่งผลปรากฏใน วิทยาศาสตร์ ฉบับวันที่ 21 มกราคมถูกออกแบบมาเพื่อดูปัจจัยโมเลกุลที่ทำให้เกิดโรคหลอดเลือดหัวใจสำหรับผู้ที่ไม่ได้ออกกำลังกายเพียงพอ บริทตันกล่าว
เขาและเพื่อนร่วมงานเริ่มต้นด้วยหนูทดลอง 168 ตัวที่สามารถวิ่งได้นาน 23 นาทีบนลู่วิ่ง จากนั้นพวกเขาแยกชายและหญิง 13 คนที่สามารถวิ่งได้นานที่สุดและ 13 คนที่ออกมาเร็วที่สุด แต่ละกลุ่มทำหน้าที่เป็นประชากรผสมพันธุ์สำหรับคนรุ่นต่อไป
รุ่นที่สิบเอ็ดในภายหลังนักวิจัยมีประชากรสองคนที่โดดเด่นอย่างแน่นอน – หนูกลุ่มหนึ่งที่สามารถวิ่งบนลู่วิ่งเป็นเวลา 42 นาทีก่อนที่พวกเขาจะวิ่งออกไปจากพลังงานอีกกลุ่มหนึ่งที่มีเวลาลู่วิ่งเฉลี่ย 14 นาที
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าหนูที่มีความสามารถต่ำจะได้คะแนนสูงขึ้นจากปัจจัยเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือดเช่นความดันโลหิตสูงความต้านทานต่ออินซูลินและไขมันในช่องท้อง การตรวจสอบระดับโมเลกุลของไมโตคอนเดรียซึ่งเป็นส่วนประกอบของเซลล์ที่ผลิตพลังงานแสดงให้เห็นว่าหนูที่มีความสามารถต่ำมีระดับโมเลกุลที่ต่ำผิดปกติซึ่งจำเป็นในการส่งเสริมการออกกำลังกาย
“เมื่อเปรียบเทียบกับหนูที่มีความจุสูงหนูที่มีความสามารถต่ำจะมีเอนไซม์และโปรตีนออกซิเดสในระดับต่ำเพื่อสร้างพลังงานในกล้ามเนื้อโครงกระดูก” Sonia M. Najjar ศาสตราจารย์ด้านเภสัชวิทยาของวิทยาลัยการแพทย์โอไฮโอกล่าว ใครทำการศึกษายล
ในด้านสว่างการทดลองของ Ulrik Wisloff ในนอร์เวย์พบว่าการฝึกอบรมสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพของหนูที่มีความสามารถต่ำ โปรแกรมการฝึกอบรมบนลู่วิ่งหกสัปดาห์มีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญใน 11 จาก 12 มาตรการของความสามารถในการออกกำลังกายสำหรับหนูที่มีความจุต่ำถึงแม้ว่าพวกเขาจะยังคงทำได้ดีกว่าโดยญาติที่มีความจุสูง
แนวคิดของการศึกษาของหนูซึ่งกำลังดำเนินอยู่คือการสำรวจทั้งปัจจัยทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อมที่มีผลต่อการออกกำลังกาย
“ บางคนเกิดมามีความสามารถในการรับออกซิเจนและถ่ายโอนพลังงานน้อยกว่าคนอื่น” เขากล่าว “คนเหล่านี้อาจต้องทำงานหนักขึ้นและจะไม่มีวันถึงระดับของนักกีฬามืออาชีพ แต่เกือบทุกคนสามารถปรับปรุงสมรรถภาพแอโรบิกและสถานะสุขภาพด้วยการออกกำลังกายเป็นประจำ”
“เกือบ” เป็นคำที่มีความสำคัญบริทตันกล่าว “ ไม่ใช่ทุกคนที่มีความสามารถในการตอบสนองต่อการฝึกซ้อม” เขากล่าว “คนส่วนใหญ่ปรับปรุงให้ดีขึ้น แต่ก็มีการตอบสนองที่หลากหลาย”
- KolaxCream: ทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเส้นเลือดขอด - กรกฎาคม 31, 2024
- Melavita: แคปซูลปกป้องผิว - กรกฎาคม 31, 2024
- Hanoxol: แคปซูลสำหรับโรคริดสีดวงทวาร - กรกฎาคม 31, 2024